LEON BIGOSIŃSKI był utalentowanym malarzem i rysownikiem. Urodził się 12 lutego 1869 roku w Chodczu w licznej, chłopskiej rodzinie. Po ukończeniu szkoły katolickiej kontynuował naukę w seminarium nauczycielskim w Łęczycy. Następnie był nauczycielem w szkołach
w Chodczu i okolicy. W 1894 roku wyjechał do Warszawy, gdzie podjął naukę w szkole artystycznej w Klasie Rysunku Wojciecha Gersona. Oprócz realizacji swojej artystycznej pasji, wykonywał pracę - najpierw nauczyciela a później urzędnika w Ministerstwie Przemysłu i Handlu. W 1905 roku w Zachęcie po raz pierwszy można było zobaczyć jego obraz ? potem w tym miejscu, artysta systematycznie prezentował swoje prace. W 1910 roku rozpoczął współpracę z czasopismem artystyczno- literackim " Sfinks ", w którym publikował winiety rysunkowe. Jego twórczość została zapisana obrazami i rysunkami, inspirowanymi sztuką niemieckich romantyków ale tworzył tylko rzeczy zupełnie indywidualne. W jego pracach pojawiał się jako motyw główny; sen i sen w połączeniu z jawą. Poruszał wątki przeplatających się rzeczywistości i fantazji, życia i śmierci. Malował portery; głównie członków rodziny w szczególności dzieci, prowadząc przez wiele lat studium dziecięctwa. Stworzył pejzaże przyrody i rysunki o tematyce wojennej. Wszystkie sceny z Chodcza
i okolic z udziałem wojsk pruskich i rosyjskich oraz miejscowej (z Chodcza) ludności noszą datę; od 2 sierpnia do 15 listopada 1914 roku i pokazują życie żołnierskie. Są to zwykłe czynności; postoje, przejazdy, dowóz amunicji. L. Bigosiński był członkiem grupy artystycznej stowarzyszenia "Pro arte", które skupiało artystów tworzących zgodnie
z duchem narodowym. Do rodzinnego Chodcza przyjeżdżał bardzo często; gdy tęsknił, gdy było mu ciężko...Kujawski, sielski klimat i rodzinny dom, działały na artystę twórczo i kojąco.
"Dziecięca szczerość i jasność uczucia wyrażonego z prostotą przemawiała z prac Leona Bigosińskiego i nigdy nie było w nich cienia pozy ani sztuczności, nigdy nie schodził, zdawałoby się pogodny uśmiech z twarzy tego poety, przemawiającego kształtem i barwą. Twórczość jego nie wynikała z żadnych teorii, była bezpośrednią emanacją jego duszy". Tak scharakteryzowana twórczość artysty potwierdza, że był pogodnym prostolinijnym i skromnym człowiekiem, wiernym wizji swej twórczości zbudowanej na umiłowaniu tradycji. W Muzeum Ziemii Kujawskiej i Dobrzyńskiej we Włocławku znajduje sie 29 jego prac,
a w Muzeum Narodowym Warszawie 21 rysunków - jako jedyne prace artysty w muzeach.
Zmarł w Warszawie w dniu 26 kwietnia 1928 roku a jego ciało spoczęło na chodeckim cmentarzu.
Zdjęcia prac Leona Bigosińskiego publikujemy dzięki uprzejmości dyrekcji Muzeum Ziemi Kujawskiej i Dobrzyńskiej we Włocławku. Fotografie zostały wykonane przez Kierownika Działu Sztuki panią Krystynę Kotulę.
